Orta Doğu ya da Ortadoğu güneybatı Asya'da, tarihsel ve kültürel yakınlığı olan ülkelerin oluşturduğu coğrafi bölge. Akdeniz'den Pakistan'a kadar uzanır ve Arap Yarımadası'nı kapsar. Orta doğu kavramı Avrupa merkeziyetçi yaklaşıma dayanır ve ingilizlerin 19. yy. da kullanmaya başladıkları bir kavramdır. Bu tanımlamada ingiltere ve Avrupa ülkeleri merkez kabul edilmiş; doğu, Uzak Doğu, Yakın Doğu, Orta Doğu gibi kavramlar buna göre tayin edilmiştir.
Bu tanıma göre Orta Doğu ülkeleri Suriye, Irak, Katar, Kıbrıs, Ürdün, israil, Lübnan, iran, Filistin, Suudi Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri, Umman, Kuveyt, Bahreyn, Yemen, Mısır, Afganistan, Pakistan, Tunus, Cezayir, Libya, Sudan, Fas ve Türkiye'dir..
Orta Doğu, batılı devletler tarafından bazen Yakın Doğu olarak adlandırılır. Oysa ki Yakın Doğu, Orta Doğuyla beraber Balkanları da kapsar .
Bu adlandırmadaki değişiklik, Osmanlı imparatorluğunun yıkılmasıyla başlamıştır. Osmanlı imparatorluğu döneminde Balkanların Osmanlı egemenliği altında olması ve farklı bir kültür motifini barındırması nedeniyle, Balkanlar ve Doğu Akdeniz sahilleri "Yakın Doğu", mezapotamya dahil olmak üzere mezapotamya ile Hindistan arasındaki bölge "Orta doğu" olarak adlandırılmaktaydı.
Balkanlarda özgür devletlerin ortaya çıkması "ötekiler" kavramını ortadan kaldırmış ve Yakın Doğu kavramının yaygın olarak kullanılmamasına yol açmıştır. Yakın doğu kavramının kullanılmamaya başlamasıyla Orta Doğu kavramı, Hindistan arasındaki bölge için kullanılmaya başlanmıştır.
