bilirdim aslında acımasızlığını gargamel in... korkardım ben hep şirinler kazana atılınca... ama bir taraftan da nasılsa şirin baba kurtaracak onları derdim... büyücüydü şirin baba... böyle kalın kalın kitapları vardı... bir de şirine vardı taş gibi, o yaşta bile şirin babanın şirineye yazışını farkederdim... göt oğlanıydı şirin baba... şirine bir kere öylesine, şirin baba güzel bir şey yaptı diye öpmüştü, sonra kızarmıştı şerefsizin yanakları... neyse, dağıtmayayım... kitaplarını okurdu şirin baba, bi boklar olurdu kazandan çıkardı şirinler... ama ben hep şirine nin kurtuluşuna sevinirdim... güçlü kurtulunca uyuz olurdum, rakibimdi o benim... sevmezdim o yüzden...
sonra şirine de götlük yaptı... hep uslu çocuk oldum ama hep... hiç yaramazlık yapmadım... valla yapmadım lan... ama bir türlü göremedim şirineyi... çıkmadı karşıma... usta ya kaçmış orospu, sonradan duydum...
