üniversiteyi kazanmadan önce her gün kendisine nefretler yağdırıyordum, bi gideyim daha da dönmem gibisine ergen gerisi laflar ediyordum. fakat öyle olmadı... 2 senedir her gün sahilini, yol kenarlarındaki palmiye ağaçlarını, her daim açık olan güneşini, sevimli ve sıcakkanlı insanlarını, yayaya yol veren sürücülerini, balkonda karpuz yeme ritüelini, arkadaşlarla sokaklarında şarkı söyleyip yürümeyi, öğrenci dostu esnafını, tantunisini, forum tikilerini, acılı şalgamını ve içinde bulundurduğu tüm sevdiğim insanları özlüyorum.
tek hayalim okulumun bi an önce bitmesi ve kendimi ait hissettiğim ve ömrümün sonuna kadar da hissedeceğim şehre, mersin'e dönmek. *
