ortaokuldaki müzik öğretmenimdir. hala anarız arkadaşlarla kendisini üzerimizde unutulmaz izleri var. bu genç bayan hocamız büyük bir ciddiyetle her ders tahtayı notalarla doldurur flüt ile çalmamızı ister, solfej ve bonasını atlamazdı. ben ise devlet okulundan gelmiş bir öğrenci olarak flüt eksikliği olan bir öğrenciydim. her hafta müzik sınavı mı olur lan.. müzik dersinde bu kadar kasılmak nedir? o sınav stresi anlatılmaz, yaşanır. o flüt deliğini tam kapayamayınca çıkan "viyyykkk" sesi hayatın durduğu andır. hoca kocaman gözlerini açar "öyle diillll" "laa olacak laaa" diye bağırır yine ciddiyetini koruyarak gözlerini kocaman açar, psikopat bakışlarını üzerinize fırlatır. "en baştan başla" sözcükleri ise bittiğiniz andır. bu kadar basit, eğlenceli olması gereken bir ders nasıl bu kadar işkence haline getirilir düşünüyorum da tebrik ederim kadını. sonradan düzelmiştir diye umuyorum.
bir sonraki aşırı sinirli hocam üniversitedeki bir kadın hocamızdı. üniversite öğrencisi azarlanır mı, bağırarak sindirilir mi yahu diye düşünüyorsanız bildiğin ilkokul çocuğu muamelesi görüyorduk ama derste çıt çıkmıyordu valla. "benn matematik bölümü mezunuyum siz hepiniz gerizekalısınız" sözleri kendisine aittir. bu hocamız orta yaştan gün aldığı için menopozun etkileridir gibi yorumlar yapılırdı.
not: ortaokuldan daha sonraki yıllarda da müzik öğretmenlerim pek normal değillerdi -kendi müzik öğretmenlerim dışındakileri tenzih ederim tabi eheh- öyle denk gelmiştir heralde.
sonuç olarak çok fazla sinir yapmayalım, sinirimizi bebelerden çıkarmayalım. lütfen.
