yamalı siyah bir perde,
kırık dökük bir kukla sahnede,
gülmek mi daha kolay ağlamak mı sizce?
sen hiç ağladın mı kukla izlerkene
ağlamalıydın bence
çünkü o ağlıyordu içten içe,
her ip çekildiğinde,
her gülüşünde, her iniltinde,
hayat her daim sana güzeldi işte,
rolü bitti diye attın köşeye.
bir dönseydin geriye,
bir baksaydın sevdiğine
ağlardın o zaman işte
tahtadan elleri yayılmıştı yerlere
boynu bükülmüştü biçare
sen gittin ya,
artık o kaldı hep öyle
sana güle güle, ona öle öle.
