14.
-
neyzen tevfik'in bir şiiri.
Sevdali aksamlar tekin degildir,
Pek dolasma gönül viranesinde
Gururlu günesler boyun egildir,
Saka yoktur askin efsanesinde.
Çok mutlu yildizlar çikti çigirdan,
Farki yoktur asiklarin sagirdan,
Önce dumanlari baslar agirdan,
Bir cezbeyim askin pervanesinde.
Ihtimal vermezsin, hem inanmazsin,
Atesler sarmistir, sen uyanmazsin,
Mestolduktan sonra artik yanmazsin
Gönlüm gibi hikmet peymanesinde.
Taptigin mihraplar çöker bir anda,
Her sey olmus bitmis gibi meydanda
Tutustu çiraglar, sevda devranda
Yaniyorum sazin teranesinde.
Bir serseriyim ki dur aman bilmem,
Kalbinden baska bir mekan bilmem,
Gök kandil olmusum, asuman bilmem
Bu mavi gözlerin meyhanesinde.
Karanlik zülfünü bir görmek için,
Gök kanat oldum cin melek için,
Bana yeter artar buselik için
Hatira telleri dil sanesinde.
Gönül rebabinda olamaz düzen
Askim bu yildizi yüzünden süzen,
Bulusuruz yarin, geceye Neyzen
Cananin kalbinde, gam lanesinde.
