Soruyorlar Neyin var? diye. Biraz canım sıkkın, önemli bir şey değil den fazlası çıkmıyor ağzımdan.
Oysa annemle kavga ettiğimde, hiç yoktan hıçkıra hıçkıra ağlamamın sebebi sensin. Sokakta yaralı bir hayvan gördüğümde kahrolmamın sebebi. En yakın arkadaşımdan gelen Seni çok seviyorum, her zaman benimle ol mesajını okurken dudaklarımın titremesinin sebebi. Tanımadığım insanların ölüm haberlerini aldığımda kollarımın uyuşmasının sebebi. Babamı bu denli özlüyor oluşumun sebebi. Aslında canımdan çok sevdiğim insanlara fazla alışmamaya çalışmamın sebebi. Aptal dizilerin, aptal aşk sahnelerinde burkulmalarımın sebebi. Para biriktirmemin sebebi sensin. Yeni yemekler öğrenmeye çalışmamın, hayatımı düzene sokmak için uğraşmamın, saçımı uzatmamın, banyo yapmamın, dişlerimi fırçalamamın, her sabah uyanıyor olmamın sebebi sensin. Umudumu kesmiyor oluşumun sebebi.Kızgınlığımın sebebi sensin, içimdeki şefkatin, nefretin, aklımdaki soruların, kalbimdeki boşluğun, ağzımdaki küfrün, elimdeki şişenin, gözümdeki dalgınlığın, bütün olsunlarımın sebebi sensin.
Soruyorlar Neyin var? diye. Biraz canım sıkkın ya, önemli bir şey değil deyip gülmeye devam etmekten fazlası gelmiyor elimden.
Zaten o kadar çok şey de yaşamadık, yol yakınken kendi hayatlarımıza dönelim diyen birine aşığım mı diyeyim?Sen söyle..
