bayan çşik'ın uzun ve dalgalı saçları vardı. dün akşam canı o kadar sıkılmıştı ki saçını örmeye başladı. ördü, ördü ve ördü, fakat örme işinin bitmek bilmemesi gibi can sıkıntısında da hiçbir kayda değer azalma yoktu. "siktiret amınakoyim olduğu kadar" diye söylendi kendine ve yarıya kadar ördüğü saçını bağlayıp uyuyakaldı.
alarmı yedinci erteleyişinde uyanabildi. ilk ders çoktan başlamıştı, ikinci derse yetişmek için ise herşey yolunda idi. 8 dakika 13 saniyede hazırlanarak "sabah evden çıkarken en hızlı hazırlanan bayan" dalında, kimsenin farketmediği bir dünya rekoru kırdı, ama dediğim gibi kimse farketmedi. bu rekoru acelesi olduğu için kırmadı, dedimya ikinci ders için herşey yolundaydı. neden bu kadar acele ettiğini de kimse bilmedi.
kantinin kovboy barı şeklindeki kapısını çizmesinin topuğuya vurarak açtı, ve içeri girdi. topallıyordu. sağ çizmesinin topuğu kırılmıştı. geri döndü, sol ayağıyla kapıya bir tekme daha attı. artık topallamıyordu. tekme atarken önüne düşen örülmüş saçlarını, başını zarifçe sallayarak arkaya attı. bu hareketi o kadar zarif bir şekilde yapmıştı ki, görseniz ona aşık olurdunuz, fakat hiç kimse görmedi.
sağ dirseğini cam tezgaha yasladıktan 1,23 saniye sonra "bir çay alabilir miyim?" dedi. çaycı cevap vermedi, 17,87 saniye sonra çayı verdi. çayını alan bayan çşik şeker atmadan arkasını döndü ve yürümeye başladı.
bayan çşik çayını asla şekersiz sevdiği için şekersiz içmedi, asıl amacı şüphesiz ki başka bir şeydi. onun asıl amacını kimse asla bilmedi.
