adımlar atıldı.
nefes almak zorunluluğundan dolayı nefes alındı.
hiçbir yere sığmayacak kadar dolmuş olan beden,
öylesine bakındı etrafına.
insanlar geçti, şarkılar söylendi, palavralara gülündü.
kısık seste yalanlar fısıldandı kulaktan kulağa.
şehvetli öpücükler konduruldu yanaklara,
ıslak dudaklar kurudu.
cevapları belli, yine de sorulması gerektiğinden sorulan sorular soruldu,
tanışmak için türlü bahaneler üretildi.
kimileri sadece yanından geçilenler olarak kabul edildi.
kin beslendi içte, küfürler türetildi.
yalnızlık kabul görmedi.
uyduruk arkadaşlar, dostlar hep oldu.
her gün bir ruh öldü.
katilsiz cinayetler olarak kaldı suçlar,
faili bilinmedi.
her şey başladığı gibi, anlamsız halde sürdü gitti.
ışık söndü ve ne kalmalıysa geride, sadece o kaldı;
hiç...
