yaptıgım yolculuklar sebebiyle yeni yeni okuyorum yazılanları da üzülmekten kendimi alamıyorum. yapım itibari ile bu sözlükte yasanan polemik ve benzeri durumlardan oldum olası kacmısımdır. bilmiyorum bu işi belki beceremedigimdendir. lakin her biri benim için çok kıymetli olan ankaralı kardeslerime yapılan haksız ithamlara sessiz kalmam mumkun degildir. her ankara zirvesinin sonunda * makarasina yapılan "kurabiye fener" sloganı gibi basit bir sey yuzunden, her biri birbirinde kıymetli ankaralı dostlara yapılan ithamlar cok yakısıksızdır. tamam uyarı almıs olabiliriz , oradan kovulabilirdik de ama bu degil ki misafirperverligimizi kaybedelim,bir ayar ugruna bizi insan yapan duygulardan arınalım , uzaklasalım. herkes hata yapabilir. o tezahuratın ne yeri idi ne de zamanı. bunlar dogrudur, buna sözüm yok ama her ithamın da bir dozu vardir. ne yazık ki zirve sonrası bir evsahibi yazar olarak üzgün oldugumu belirtmek isterim.
her seye ragmen karpuzkabugu kardesimin en güzel sekilde altından kalktıgı bir zirve olmustur. ben eglendim. eglenmedim diyenin alnını karıslarım. ayarı da yedik. o kurabiye grubunun içersindeydim. bundan da mutluyum. ***
ankaralı misafir kardeslerimin birinin bile kalbi kırıldıysa sözlük huzurunda özrü bir borc bilirim.
