ilginç bir konudur. aldatmaca derken vatan için canını veren aptaldır gibi bir sonuç yok ortada. kişilerin inançlarına, fikirlerine göre değişir elbet. ama yapılan her savaş, her operasyonu vatan için canını verdi şeklinde yorumlama kısmı aldatmaca. sonuçta bu ülkede bir çok kişinin farklı ülküleri adına adam öldürülüyor. bunların bazıları cinayet ya da faili meçhul olarak kalırken bazıları ise şehadet mertebesine konuyor. halbuki konu şehitlik ise din, şehitliği sadece 'allah yolunda canını vermek' olarak tanımlıyor. yani görev şehidi, masa başı şehidi gibi kavramlar, ya da teröre karşı verilen mücadele allah yolunda olmadığı sürece kapsam dışında kalıyor. orada verilen şehitlik payesi sadece devlet nişanı olarak anlamlanıyor uyandırayım.
ha tabi herkesin kendi fikridir. lakin ülkemizde fikrimizi söyleyemediğimiz, anlamsız bir tassup ve mengene sistemi olduğundan mütevellit teşbihler falan gırla dönüyor. bir nevi mc-guffin etkisi veriyoruz. bak bir de louis ferdinand celine ne diyor;
''-aa! siz demek gerçekten de korkağın tekisiniz, ferdinand! bir lağım faresi kadar tiksindiricisiniz
- öyle, büsbütün korkağım, lola, savaşı ve içinde ne varsa hepsini reddediyorum ben savaş var diye üzülmüyorum ben kaderime razı olmuyorum ben bu konuda sızlanıp durmuyorum onu olduğu gibi reddediyorum, içindeki insanlarla birlikte, onlarla, onunla hiçbir alışverişim olsun istemiyorum. isterlerse dokuz yüz doksan beş milyon kişi olsunlar ve ben tek başıma kalayım, yine de haksız olan onlar, lola, haklı olan da benim, çünkü ne istediğini bilen bir tek ben varım: ben artık ölmek istemiyorum.
- ama savaşı reddetmek olanaksız ferdinand! vatan tehlikedeyken savaşı reddetmek için ya deli ya da korkak olmak gerek
- o zaman da yaşasın deliler ve korkaklar! ya da daha doğrusu bir tek deliler ve korkaklar yaşayabilecek! örneğin yüz yıl savaşları sırasında ölen askerlerden bir tanesinin bile adını hatırlıyor musun, lola?... bu isimlerden bir tanesini bile öğrenmeyi denediniz mi hiç?... hayır değil mi?... asla denemediniz? onlar sizin gözünüzde şu önümüzdeki herhangi bir eşyanın sıradan bir atom zerreciği kadar adsız, önemsiz, hatta daha bile meçhul, sabahki dışkınızdan bile değersiz gördüğünüz gibi, lola, boşuna ölmüşler! bir hiç uğruna ölmüş o salaklar! iddia ediyorum! kanıtı ortada! tek değerli şey yaşamdır. bahse girerim ki on bin yıl sonra, bize ne kadar mükemmel görünürse görünsün, bu savaş tamamen unutulmuş olacak olsa olsa bir avuç malumatfuruş, bu savaş ve onu süsleyen belli başlı katliamların kesin tarihi konusunda sağda solda kapışırlar, o kadar insanların birkaç yüzyıl, birkaç yıl, hatta birkaç saat mesafeden birbirleri hakkından anımsanmaya değer buldukları biricik şey budur ben geleceğe inanıyorum lola ''
