onu uyuşturucuyla paylaşmak zorunda olmaktır. zordur. naparsan yap bağımlıdır, vazgeçmez. "ya o ya ben" demek istersin ama diyemezsin. onun hayatında kullandığı uyuşturucu kadar değerli olmadığını bilirsin, bunu kendi hissettirir sana zaten. bir süre onu uyuşturucudan kurtarmayı hedeflersin, denersin sürekli ama olmadığını gördükçe de hayal kırıklığı yaşarsın. en sonunda yaşadığın hayal kırıklıkları öfkeye dönüşür, başlarsın sen de. otla başlarsın muhtemelen. kafa olursun, kafasını seversin. bir süre onunla idare edersin kesmemeye başlar. hap, kokain, eroin, methamphetamine falan, artık ne bulursan çakmaya başlarsın. bir bakarsın ki ona olan aşkını unutmuş, kendine görünürde tek kişilik olan ama aslında iki kişilik bir dünya yaratmışsın. kendini yalnızlaştırdığın için herkes tek kişilik sanar senin dünyanı fakat o dünyada sen ve uyuşturucu vardır sadece. iki kişiliktir o dünya ama asla çift kişilik değildir. uyuşturucuyla hiçbir zaman çift olmazsınız, çünkü siz onu bırakamazsınız ama o sizi bırakmaya karar verince kolunuzda iğneyle öylece yığılıp kalmanıza sebep olarak bırakır. ölürsünüz, öldürür.
şakası yok, aşk değil o hissettiğiniz, yol yakınken dönün.
