idealistin yorgunluk sebebi, hatta hayata küsmesini sağlayandır. bireyin koşulsuz özgürlüğünü, başkalarını önemsemeden yaşamak, birikim edinmeden yaşamak diye anlayanların, egoistliğe destek vermesi, barışın görmezden gelinmesi ve devletlerin de egolarını tatmin peşine düşmesiyle, çıkar çatışmalarının baş gösterip bunun insan hayatına kasteden katliamlara sebep olması ile birlikte, çok uzak ve yalnızca gülümseten bir ütopya olarak kalmayı neredeyse garantilemiştir.
saygı ve sevgi kurallarını hiç saymayalım, öyle ki adı bile geçmez, görmezden gelinir.
düşlemek zararsız ama boş bir uğraştır. düşlemek umut etmektir, umut da insanın kendine yaptığı en büyük işkencedir.
bu durumda en güzeli, anın güzelliğini yaşamak ve anın bulantılarıyla boğuşup varoluşmaktır. umut vermekten uzak şimdinin uzak ve anlam barındırmayan gelecek hayallerinde kaybolmaktan daha iyi bir tercihtir.
