sıkıntının kaynağını araştırmaya yetecek zamanı verendir.
sıkıntı ne kadar küçükken çözülürse ya da çözülmek için üzerine gidilirse o kadar çabuk güç kaybeder. insan faydasız bir tutkudan ibaretse * ağzıyla kuş tutsa da sıkıntıyı aşması mümkün olamaz çünkü karakteriyle arasında ciddi boşluklar bulunmaktadır. bu boşlukları doldurmadan sıkıntıya çözüm bulamaz, aksine sıkıntı boşlukları doldurur ve insanı daha da depresyona, küskünlüğe iter.
en iyisi, kaybetse de savaşmaktır ancak ciddiyetle inşaa edilmiş bir karakteri olmadan, insan kesinlikle işin içinden çıkamaz ve kendisi sıkıntıya dönüşür.
