hümanizm'in özü , aydınlanma değerlerinin diğer yakasında kalmış insanları gerici , yobaz , çağın çook çook dışında kalmış olarak tasnif ettiği müddetçe , bu hamur çook su götürür.
ortaçağ felsefesinin moderniteye göre tamamıyla karanlık ilan edildiği , ve üstüne egocentric bir felsefeyi ikame ettiği bir gerçek . e buradan da insanlara saygı , sevgi , hoşgörü , tahammül çıkmadığını gördük . yo yo görmediğimiz için , sadece tarih kitaplarında iki paragrafta yapılan tanımlarla algıladık hümanizmi .
human-izm adı üstünde halbuki değil mi? insancılık. pehh
sartre bile varoluşçuluğu hümanizm olarak sunabiliyorsa , işte o kadardır humanizmin insan anlayışı.
o halde şöyle buyrun: (bkz: hümanistim olum ben hayvanları çok severim)
