hayatimda tanidigim en buyuk insanlardan biri. oyle kuru kuru anlatilacak biri degil, tanimaniz, konusmaniz, yeri gelip geyigin dibine vurmaniz yeri geldiginde sizi okyanusun dibindeki kayaliklardan cekip cikarmasina izin vermeniz, ama en onemlisi onun yanindayken gokyuzundeki yildizlarin aslinda parlak oldugunu fark ettiginizde onun da bunu fark etmesi icin dua etmeniz, gulumsemesini gormek icin caba sarf edecek kadar deger vermeyi bilmeniz gerekir.
kolay degildir, emek ister, verdigi degeri ona en iyi sekilde yansitabilmek icin cok cabalamak ister, her yaptiginizi iki kere dusunmenize sebep olacak kadar korkarsiniz onu incitmekten, oylesi degerlidir. dost ne demek belki kelimelere dokemem ama literaturumde tek kelimeyle aciklama cabasi icine girsem adini yazabilecegim kadar adamdir, durusttur, cikarlari ugruna arkadaslarina sirtini donmez, sakasini yapar yaptiginin on katini da kaldiracak meziyete sahiptir.
ama gelin gorun ki, kadi kiziyla bu birinci derece akrabaligi sonucu onun da kusurlari vardir.. gunesi gormeyi istemez, gunesin aydinliginin kendisini nasil da ortaya serdiginden mi korkar, yoksa o kocaman yureginin fark edilip yeniden kirilacagindan mi korkar, iste bunu cozemiyorum..
karanlik mi dedin gothic'im? evet, gozunu kapattigin her an, gozlerinin isigindan mahrum ediyorsun dunyayi.. *
