çocuk olmak gerek o coğrafyayı sevmek için, orda doğup büyümek
toprak evin damından yerdeki karın içine atlamak,
ya da annenin tandır ekmeği içine otlu peyniri koyup dürüm şeklinde sana sunması
tuğlalı kömür sobasının üstünde yapılan çayları, kestaneleri ya da patatesleri hiç saymıyorum bile.
kaçak çayı çay yapanda o duyguydu zaten.
bana göre kürt coğrafyasında çocuk olmak, arkasına takılmaktı düğün konvoylarının, şexani oynamaktı omuz omuza, geceleri aile büyüklerinin evinde toplanıp sobanın karşısında dengbejlerden (aşıklardan) çîrokler (efsaneler) ve ezgiler dinlemekti.
yağmurlu havada arkadaşlarınla oynamak ve giysilerini kirletmekti.
sonrada kirlenen giysileri cami tuvaletinde bir bez kimi zaman bir eldiven ya da çıplak elle temizlemekti.
elbiseler kurusun diye saatlerce yaktığımız ateşin etrafında beklemekti, kürt coğrafyasında çocuk olmak.
orada çocuk olmak aslında çocuk olmanın önünde bir engeldi.
edit: entryi okuma süresi normalde 45 saniyedir minimum. ama entryi girdikten 10 saniye sonra gelen eksi paha biçilemez. insan mısın lan sen?
