yürüdük buz gibi bir havada
sahte istanbul sokaklarında
kol kola girdik şarkılar söyledik
kafa olmuş bir milyon
sokaklar üşüyor
biz üşüyoruz
ruhlarımız üşüyor
mÂbed sancağı gökyüzünü yararcasına
iniveriyor sır kutularımızın kilitlerine
ve hüzün akıyor gözlerimizden
tamamiyle dolmuşuz meğersem
sadece aydınlık tarafta olan sen
karanlıkta her daim boğulansa ben
bak gene ölemedik
o lanet tren raydan çıkmadı
bu nehir hÂlen akmakta
kötü sonla biten bir dizi bu
her gün, bir bölüm
