türkiye'nin yüz karası öğretmenevlerinden birisidir. şöyle ki,
güzelim şehrimiz bursa'da bir gece kalmam gerekti ve yılların aile geleneği öğretmenevinde kalayım dedim. hay o fikrime tüküreyim.
bahsettiğim sene 1998 falan değil sözlük, iki hafta öncesi. asansör her katta kalıyor, resepsiyonda görevine yanlışlıkla gelmiş telefonda ve yüzyüze bile sizinle kavga edecekmiş gibi konuşan bayanlar* ve en önemlisi elbette odalar. tarifi pek mümkün değil, gidip görün diyeceğim ancak ne gidin ne de görün. şehrin göbeğinde hala 30 yıl öncesinin servis ve hizmet anlayışı.
sonuç : bursada sokakta yatın ancak burada kalmayın. müdür de istifa etsin, limon falan satsın. lütfen.
