insana bir türlü rahat vermeyen dedelerdir.başına cama yaslarsın,kıçını dönersin ,cık.o yine kendi kendine konuşur laf atar.yaşına hürmeten bir kaç bir şey söyleyeyim dersin ;dedin mi? işte o zaman zıçtın.zaten kıvılcıma bakan herif başlar dökmeye hayatını.saygı duyduğun değerlere laf atar bir de tasdik bekler üstelik!en iyisi yer değiştirmektir gördüğünüz an.
