bu adam haberciyim diye kas kas kasılıp derin devletin tetikçiliğini kalemiyle yaparken yeni doğanlar, altına sıçan veletler şimdi büyümüş de bu adam için büyük adam demeye başlamış. bu ülkede en üzücü şey kimin ne olduğunun tarifinin yapılamayacak entellektüel birikimin olmaması.
bir kişide çıkıp şu haberi nedeniyle bu adamı seviyoruz, şu başarısı vardır diyemiyor. halk güveniyor, seviyor diyorlar. bu ülkede benim tanımadığım bir halk var veya kendini halk zanneden ve diğerlerini halk kabul etmeyen üç beş velet var.
ben sadece ne olduğuna dair ufak bir örnek vereyim. uğur dündar'ın en parlak olduğu yıllar faili meçhul cinayetlerin en bol işlendiği dönemlerdi. kaç tane faili meçhul cinayeti aydınlattı? aksine faili belli vakaların üzerini kapadı. işkencenin, karakolda kötü muamelenin en rutin olduğu dönemlerde bu adam böcük kovalıyordu, kaç tane karakolda kötü muamele konusunda haberi var? hizbullah doğuda pkklıları keserken hepimiz memnunduk. hiç sesini çıkardı mı "böyle bir örgüt var diye"? 28 şubatçılar hizbullah'ı tasfiye için bir kaç evde elleriyle koymuş gibi cesetleri bulurken nasıl eliyle koymuş gibi buluyorlar diye sorguladı mı"? hayata dönüş operasyonu adı altında devlet, hapistekileri silahlarla, bombalarla öldürürken protesto için kendini yakan kadın için "bakın bakın kadının ellerini arkadan bağlamışlar zorla yakıyorlar" diye gözümüzle gördüğümüz şeyi yalanlayan bu adam olmayan adam değil miydi?
gençler; geçmişte yapılanların sorumlusu yapanlardan çok yapılmasına imkan verenlerdir. kimse onları ifşa etmezse doğruyu yapıyoruz zannıyla her boku yerler. bu dönemlerde ifşa etme görevini yerine getirmeyen uğur dündar ve o dönemin tayfası gazetecilerin bir çoğu o günlerden sorumludur. şimdi bunun gibiler aynı şeyi yapmaya devam ediyor; yani suçluyu suçsuz gösteriyor, derin devlet olmadığını iddia ediyor veya derin yapılanmayı gerekli ve yapılanların suç olmadığı yönünde propaganda yürütüyor ve hala bazı saflar inanıyor.
