insanlığın, vicdanı yavaş yavaş körelttiğinin kanıtıdır. özelikle tv'de vahşet olgusunun sıradanmış gibi işlenmesi, yaşanan savaşlar, açlık, zulüm yeni neslin vicdanının üzerine kara bir örtü örttü.
açlığın, savaşın, insanl ölümlerinin normalleştiği bir dünyada ufacık bir canlıya zarar vermek olağan geliyor insanlara.
gidişat hiç de şarkılardaki ve şiirlerdeki gibi umut verici değil. ama gene de:
güzel günler göreceğiz çocuklar, güneşli günler...
