nedense virginia woolf denilince deniz feneri romanı akla gelir ; halbuki dalgalar denilince benim aklıma virginia woolf geliyor. bu herhangi bir anlamıyla kullanılıyor olabilir farketmiyor yani. hani bir de şööle usturuplu şekilde waves tonlaması da , dalgalı harfleriyle direkt olarak bağlantı kurmayı kolaylaştırıyor.
sürekli buhranlı bir yaşamı olan voolf tabiri caizse bu romanında , psikolojik bir gel-git'ler atmosferi kurguluyor ve zaman da tıpkı hayat gibi , bu savrulmadan nasibini alıyor.
woolf , bilinç akışı tekniğini öylesine şiirsel bir dille ortaya koymuştur ki bu romanıyla , tartışmasız modern edebiyatın son eşiğinde , bir başyapıt olarak anılmayı da hak etmektedir.
romanın konusunu söylemek çok zor , evet 6 karakterin gençlik yıllarından başlayarak yaşlanmalarını belli kesitler çerçevesinde anlatıyor diyebiliriz . ama bu sadece kitabın iskeletidir. oysa zamanla beraber , ilişkilerdeki gel-git'ler , hayatın içinde değişen roller de ayrıca flashbeck'ler aracılığıyla bir anımsama evrenine dönüşüyor ve insana dair asıl soru olan unutmak da bu sayede , karşıtı olan hatırlamakla açımlanıyor. kitap bittiğinde ise tıpkı gözümüzün önünden geçen o ani hayal kırılmaları gibi bir durum ortaya çıkıyor.
kitap tanıtımı gibi oldu ama , bu kitabın öyle çerçevesi belli metinlerle ifade edilemeyeceğini de not düşeyim.
