Adına soykırım deyin ya da demeyin. Ne diyelim abi o zaman adına?
Savaş diyelim mesela.
Japonya ABD'ye atom bombasını attı diye "soykırım suçlaması" yapsa mesala ne komik olur değil mi?
Sen ne bok yemeye Pearl Harbour'a saldırdın demezler mi adama? Derler değil mi...
Ermenilere soykırım yapıldı demek için bir fransız meclisindeki cahillerden biri olmak gerekmez. Cahil olmak yeter.
O zaman da demezler mi adama senin Fransız üniformalarıyla Antep'te, Maraş'ta ve Urfa'da yüzlerce yıldır beraber yaşadığın insanların kanını dökmeye iten güç neydi?
Rus üniformalarıyla Erzurum'da Türk köylerine saldırırken yaptıkları vahşete dur demek isteyen, yeter artık demek isteyen müttefiki Ruslara bile ateş edecek kadar gözleri kararmıştı bu adamların.
Bu yapılanlar elbette tüm ermenileri kapsamaz.
Ama yedi düvel ile savaş halinde olan ve yıkılmak üzere olan bir imparatorluk için de fazlası beklenemez.
Elbette o canilerle birlikte yüzlerce masum ermeni de ölmüştür. Belki suçlulardan daha fazla masumlar ölmüştür.
Ama savaşın acı tarafı da budur işte.
Olay aslında son derece basit.
Ermeniler çok büyük bir kumar oynadı, ama kaybettiler.
Onlar da Yunanlılar, Bulgarlar ve diğer balkan ulusları gibi Osmanlı'ya savaş açarak bağımsızlıkların kazanmak istediler.
Onlar da tıpkı diğerleri gibi masum komşularını öldürerek bir isyan başlatmak istediler.
O arada Rusya ya da Fransa olaya müdehale ederek tarafları yatıştıracak ve bir oldu bitti ile Ermenistan kuruluverecekti.
Ama olmadı.
Eğer o şekilde, onların düşündüğü gibi gerçekleşseydi yaşananlar Ermenistan bugünkü Türkiye toprakları üzerinde varolacaktı.
Hangisini tercih ederdiniz peki?
Savaşlar böyledir, biri kazanır, biri de kaybeder.
Bizler neden Yunanistan'a soykırım tazminatı açmıyoruz peki.
Neden izmir başta olmak üzere Ege'nin her yerinde döktükleri kanların, yaptığı savaşların acısını çıkarmıyoruz.
Savaştık çünkü.
Bir varoluş mücadelesiydi yaşananlar ve biz kazandık.
Ermenilerle doğu illerimizdeki varoluş mücadelemizi de kazandık.
Biz kimseye karşı durduk yere göç kararı almadık.
Ama 1878'den itibaren Ermeniler bağımsız bir ülke kurmak adına orada isyanlar çıkardılar.
Yapılanın soykırım olması için bu olayların topyekün olması gerekir.
Oysa ki Ermeni tehciri sırasında bile Osmanlı kabinesinde ermeni mebuslar vardı.
Bugün bu topraklarda yaşayan hangi Ermeni'ye karşı önyargılıyız? Nubar Terziyan'ımızı yıllarca en babacan rollerde gördüğümüzde içimizden başka bir şey mi geçti?
Kenan Pars'ın, Nükhet Duru'nun ermeni kökenli olması bugüne kadar kaç kişiyi rahatsız etti?
Özümüzde ırkçılık olmadı bizim.
1915 yılında atalarımızın aldığı kararla bu insanlar göçe zorlandı. O göç yolunda ve sonrasında ise öldüler, öldürüldüler.
Bugün bakınca yaşananlar kötü.
Ama o dönemin şartlarında belki de en makul şeyi yapmışlar.
1915 yılında çanakkale savaşı'nın içinde olduğumuzu ve ne kadar çetin savaşlar yaptığımızı azıcık tarih bilgisi olanlar bile bilir.
Belki de sonrasını göremediler, belki de ne halleri varsa görsünler diye gönderdiler.
Ama mantıklı olarak bakacak olursak soykırım yapmaya azmetsin bir ülke bunu yapmak için o insanları yüzlerce kilometre öteye götürmezdi.
Yakaladığını öldürürdü, bitirirdi olayı.
Askerlerini, subaylarını o insanları başına memur etmez. Yaşanan olaylardan sonra o subayları sorumlu tutup cezaevlerine göndermezdi.
Birinci Dünya Savaşı sonrasında Malta'da sürgünlere yapılan mahkemede bile suçlayamadı ingilizler, fransızlar.
Tüm mahkeme onların lehinde olmasına rağmen kanıt bulamadılar.
O dönem yapmadıklarını bu sefer yapmaya tenezzül ediyorlar.
Sonuç olarak: ermeniler öldü, öldürüldü.
Ama biz de öldük, biz de öldürüldük.
Karşılığında topraklarımızı koruduk. Bizler de yokolabilir ya da bugünkü Türkiye Cumhuriyeti farklı sınırlarda olabilirdi.
O dönemin savaşılan Ermeni çete liderleri bugün kurulan Ermenistan'ın ilk devlet adamları olarak anılabilirdi.
Olmadı...
Bize kendi tarihimizden utanmamızı söylediklerinde o dönem öldürülen binlerce Türk'ü düşünün.
Antep'in isminin neden Gaziantep, Urfa'nın neden Şanlıurfa ve Maraş'ın neden Kahramanmaraş olduğunu düşünün...
Sütçü imamları hatırlayın. Kendi başlarına sahipsiz kalmış ama yine de güçlü düşmana boyun eğmeyerek savaşan o insanların hatırasını lekelemeyin.
Bizi kandırmaya çalışıyorlar.
Yokolup gitmediğimiz için kimseden özür dileyecek halimiz yok.
Başlığı açan arkadaş okuyup araştırmak lazım demiş ama kendi okumamış anlaşılan.
Ayrıca ermenilerin neden kendi devlet arşivlerini açmadıklarını, neden tarihçilere başvurulmasını her fırsatta engelleyerek siyasi ayak oyunları ile sonuca gitmeye çalıştıklarını mantıken açıklasın.
Bugün Fransız aydınlar bile kendi meclislerine tarihi yargılamayı tarihçilere bırakın derken içimizden bu tip seslerin çıkmasının yegane sebebinin araştırmayan ve hazıra konan beyinler olduğunu görüyorum.
