halkların mücadelesi için liderlere değil, onlarla birlikte olacak kişilere ihtiyacımız var. yani emekçi türkiye halkının kurtuluşunu bir lider değil, gene bizler hep birlikte sağlayacağız. gelelim hugo chavez meslesine...
hugo chavez'in politikları sosyalistlikten çok bir halkçılık üzerine kurulmuştur. ha amaç sosyalizmi kurmak fakat başarıya ulaşıcak mı hep beraber göreceğiz. fakat halkın desteğini arkasına almış, büyük sermayedarlara ve emperyalizme rest çekmiş bir lider olduğunu da göz ardı etmemek lazım.
ayrıca ulusallaştırma-özelleştirme muhabbetine girmeyelim beyler çünkü herkes neyin doğru olduğunu görüyor. ulusallaştırmayı 1970'lerde yaşanan yağ sıkıntısı- tüp sıkıntısı şeklinde eleştirenler ise gerçekleri bilmemektedirler. bu ülkenin büyük burjuvaları halkın yükselen devrimci eğilimini kesmek için üretimi yarıya düşürdüklerini herhalde bilmiyorlar. sonra da fakirlği falan filan eleştiriyorlar. bu mantıkla zaten zengin olamayacağız o yüzden her şeyi paylaşan bir dünya yaratmak daha mantıklı değil mi? ha sen hayır dersen tabikide gidip demirel gibi özal gibi bu ülkenin anasını ağlatmışları översen o başka. sanki bu kişiler çok işe yaramış gibi onların politikalarına alkış tutarsan hava hoş ama o politikaların hiç biri işe yaramamıştır, işe yaramayacaktır. uzun lafın kısası gerçek amacımız her şeyi paylaşan bir dünya yaratmak olmalıdır.
