ergen ya da ergenlikten bir türlü çıkamamış kızların istediğidir efendim.
bu türdeki kızlar avril lavigne dinlemeyip dinliyormuş gibi yapan, siyah pembe ikilisini seven, aşırı duygusal ve sürekli depresyonda olan melankolik tiplerdir. hayatlarında eğer bir erkek varsa artık orijin odur. bir ayrılıp bir barışmak, onu bunu kıskançlık unsuru haline getirmek en büyük hayat felsefeleri olur.
hayatta o kadar güzellik o kadar mutlu olunacak şey varken sevgilisiyle yaşadığı anlamsız bir tartışmadan sonra bütün gün yataktan çıkmayıp depresyonik grup parçaları dinleyip dururlar. milletin o kadar derdi varken 15-16 yaşında hayatın berbatlığından dem vururlar.
model parçaları dinleye dinleye sonunda pembe mezarlık olmak isterler. ölüm, ölmek o kadar basit çünkü!
mezarlık deyince normal bir insanın aklına yeşil bir tabut örtüsü, sessizlik, sonsuz yok olma düşünceleri gelirken bunların düşündüğü pembe mezarlık ve başında ne yapacağını bilemeyen sevgilidir!
ulan ölüm o kadar kolay mı be! pembe mezarlıkmış bilmem neymiş! sen git bir cenaze gör bir tabut gör bir de o senin bir yakının olsunda gör o zaman pembeyi moru! içindeki olmayı ister misin istemez misin!
saçma sapan şarkılar dinleyip kendini kaptırmanın alemi yok!