zihnimi susturmaya uğraşıyorum. konuşmasın artık. anı yaşa diyorlar ya hep. artık anı yaşamaya çalışıyorum. tabi erkeklerin anı yaşa demelerindeki maksat farklı onu biliyorum da. çaktırmadan es geçiyorum. ben her erkekle anı yaşarsam halim ne olur acaba?
bu sefer gerçekten duygusal olarak kapılmadım, hayret ediyorum kendime. içimdeki sevgiyi, aşkı yıkmış birileri. ben de artık duygusuz, aşksız bir ilişki yaşıyorum. bazen kalbim suçlasa da mantığım doğru yoldasın diyor.
daha önce sevdim de ne oldu ki? yine aynı son. şimdi sevmeden aynı son olacak. yine de o kadar acımasız değilim hoşlanmasam onunla ne işim var. tek fark beni sever mi acaba? ilerisi ne olur bu ilişkinin demiyorum.
sözde sevgilim olanların söylediği sözcükleri yine duyuyorum. tek fark var kendimi kandırmıyorum. 5 aydır ona kapılmadan bu ilişkiyi sürdürüyorum hayret ediyorum kendime. *
bunun adı ne diye sormayın. belki sosyal arkadaşlık, belki başka bir şey. ama kesinlikle sevgilim değil. arada kıskansa da beni. *
