halife ömerin yanına ikisi genç üç kişi gelir. gençlerden birisi, biz bu adamdan şikayetciyiz derler. ömer sorar! şikayetiniz nedir?
gençler; babamızı öldürdü der. Halife adama döner ve dogrumu söylüyorlar der. adam dogrudur der. ozaman niye öldürdügünü anlat bakayım.
adam anlatmaya başlar. üzerinize afiyet benim bir atım vardı. çok güzeldi. bir bakan bir daha bakardı. bugün ne olduysa oldu atımı tutamadım ve bu gençlerin bahçeye girdi. bunların babasıda atıma bir taş attı ve atım oracıkda öldü. bu benim nefsime çok agır geldi. bende bir taş atıp bunların babasını öldürdüm.
hz.ömer adama derki senin suçun idamlıkdır. idam edileceksin. adam ozaman bana üç gün mühlet verin. evlatlarıma mallarımı dagatayım. vermezsen yetim hakkı yemiş sayılırsın dedi. hz. ömer ozaman yerine birini bırak, sen gelmez isen onu idam ederiz dedi.
adam o kalabalıkda "amr" adında bir sahabe vardı ona döndü ve ben bunu yerime bırakıyorum dedi. amr kabul etti.
aradan üç gün geçti adam hala dönmemiştir. iki delikanlı biz kısas isteriz deyip tuturmuşturlar. yani anlayacagınız amr suçsuz yere idam edilecektir. sürenin dolmasına az bir zaman kala adam kalabılıgın arasından çıkıp gelir. hz.ömer adma neden bu kadar geç kaldıgını sorar. adam hakaten geçerli bir mazeret sunar. hz.ömer madem bukadar geçerli bir mazeretin vardıda neden geldin der. adam tarihe kaydolacak o sözü söyler ahde vefa kalmadı demesinler diye. sonra hz. ömer amr adlı sahabeye döner ve derki "amr sen bu adamı tanıyormusun?" amr "tanımıyorum" der. peki ozaman neden kabul etin, idam edilecektin boştan yere der. amrın cevabı tarihe ikinci bir kayıt olark geçer güvenilir insan kalmadı demesinler diye. sonra o iki delikanlı şikayetlerinden vaz geçtiklerini söylerler.hz ömer nasıl olur demin biz kısas isteriz diyordunuz şimdi neden vaz geçtiniz derler. o gün gerçekten tarih yazılıyordu. gençler derler ki merhametli insan kalmadı demesinler diyerek.
bende bu hikayeyi yazdım ki güzel bir hikaye yazan kalmadı demesinler diyerek
