Büyük bir tesadüf eseri karşılaştım onun kitaplarıyla. Ve bana dokundu şu dizeleriyle;
En az benim kadar sessizdi. Benden de sessizdi kendi sessizliğimi bir kenara koyup, onun bana dokunan sessizliğini kırmaya çalışıyordum.
Uzun bir yol gibidir gözleri insanın
gelip geçen bir şey iyileşmez
bu gece bu hat üzerinde
iyileşen şey zamandır,
insan iyileşmez. (Kim bağışlayacak beni)
