hastalık olarak adlandırmaktan önce sorun olarak görmenin daha doğru olacağının düşündüğüm bozuk bir durum.
paran vardır, işin vardır, sağlıklısındır, çevrendeki insanlar sana yarı gıpta yarı kıskançlıkla bakıyordur, güzel bir ilişkin, ya da ne biliyim herkesin imrendiği bir okulun, gpa'in vardır. kısacası her şey olması gerektiği gibidir. fakat zevk almazsın bu rutininden. sabahları kalkmak gelmez içinden. hep aynı tas, aynı hamam diye düşünür, durursun. anlamsızlığın ve isteksizliğinin sebebini içinde arar, durursun. yaşamanın dayanılmaz ağırlığı bir hafif gelir, ölmek istersin ama yine durursun. şımarık olduğunu düşünürsün. bunlarla tatmin olmalıyım diye düşünürsün. sonra yine başa dönersin, hem bırakmak istersin, hem bırakamazsın. seni günden güne tüketir, geçirdiğin zamanı anlamazsın. hayat iki aynada oluşan sonsuz görüntü gibi birbirinin tekrarı görüntülerden ibaret olur.
anlarsın, hayat tüketmekten ibaret, tükettin, tükendin ama tüketmedin, varolamadın.
