bi kedi öldürdü diye anasına avradına kadar sövülen yazar.
evet sadece bi kedi. bi tane allahın belası, bi sikime faydası olmayan gereksiz bi hayvan. kedi.
durum artık ufuk un kedi öldürmesi değil insanların organize bi şekilde ufuk u yok etmeye çalışma durumudur.
asılsın mı çocuk bi kedi öldürdü diye? gençliktir yapmıştır bi hata deneceği yerde hayvan severler organize olup mahkeme gününde eylem yapmışlar. vay mınakorgiakos! klasik asker ölürken, millet açken muhabbeti yapmayacağım. ama ben otobanda beyni dağılmış halde yatan kediyi, arabasını kenara çekip yol kenarına taşıyan bi hayvansever görmedim. kız arkdaşıma çakmaya giderken otobanda yatan kedi, geri dönüşümde de aynı yerde yatıyordu. hiç mi hayvansever geçmedi amk otobanından. ama haa pardon, nerde kamera orda hayvansever! çısçıs çığırsınlar ekran karşısında bi kıçı kırık kedi için. hiç düşünmesinler; biz bu genci ezip ağzına ettik ama bu çocuğun psikolojisi nasıl diye!
- ne sorucam yeaaa.
sorma tabi.
kamera yok nasılsa.
nerde kamera demiştimya hani...
olaylar zaten kameraya yansıdığı için bu raddeye gelmedi mi! yakalanmasaydı kameralara ayaklancak mıydınız bu kadar?
yakalanmamış olsaydı ufuk, kediler öldürülmeyecek miydi?
genç kediler rahatsız!
siz devam edin tabi söve saya likelar almaya. o beceremeye bile tenezzül etmeyeceğim kızların gözüne girmeye çalışın içinizdeki hayvanseverle.
hiç
...hooop flashback...
atari oynuyordum. zil çaldı. anneanneme doğru baktım. namaz kılıyordu. kapıya koştum.
- olm hadi dışarı gelsene.
+ ne var dışarda.
- gel sen gel.
*anaaaaneee ben çıktım birazdan gelirim!*
**esselamualeykümverahmetullaaaah ve esse...
dış/ akşamüstü/ endüstri meslek lisesi bahçesi/
- anansskiiim! nassı yakaladınız lan?
+ şereflerin arabanın altındaymış. yakalamış getirmiş işte.
o sırada şeref "hakan şüküüüüür!" diyerek üç sayılık atışlar deniyor çöp tenekesine. konteynır değil ama kova olanlar.
"bak şimdi" diyor murat. yerdeki kediye sol ayağının üzeriyle öyle bir vuruyor ki.... ta ebesinin amına gitmiyor tabi. en fazla 3 takla atıp yere çakılıyor.
"yani şu kediye bi koysam ebesinin amına atarım ulan!" dediğiniz anlarda saçmalıyorsunuz yani. yok öyle bi uçuş.
bi tekme sen, bi tekme ben, bi basket hakan şükür derken her tarafı kırık içinde olduğunu düşündüğüm kediyi sıkılıp çöp konteynırına atıp uzaklaşıyoruz ordan.
hayvanseverler geliyor tabi akabinde. "veterinerin önüne niye bırakmadınız şerefsizler! sizi anne babanıza söylicem!"
diyerek kulağımızdan tutuyorlar ve "evin nerde bakim senin" nidalarıyla yola koyuluyorlar.
şaka şaka hayvanseverler gelmedi. *
kimse de bilmedi üçümüzden başka.
...hooop flashforward...
kimse tarafından cezalandırılmadım ama.
mahallemizin evde kalmış teyzesi bile dışlamadı beni, bi şekilde hissedip. çünkü onlar evde kalmış olmanın etkisiyle her boku bi şekilde bilirler. kutsal bi güç heralde.
her neyse.
yıllar diye abartıcam belki ama tam olarak hatırlamıyorum, aylar boyunca da olabilir. her gece rüyamda kediler gördüm.
bi poşete doldurduğum iki kediyi, 5.kattaki evimizin camından yola atıyorum ve ben peşlerinden bakarken yere çakılıyorlar. poşetin içinden çıkıp birer aslanmışcasına 5.kattaki "ben"im suratıma atlıyorlar.
her gece çığlıklarla uyanarak bunun cezasını çektiğimi düşünüyorum yani.
gram üzülmediğim, acımadığım halde ben bu rüyaları gördüysem demek ki var bi ceza. mamamamamamamaamikrofonşov ayrıca.
o yüzden genç çocuktur yapmıştır bi hata ve umarım çekmiştir cezasını. varın amerikaya küfredin, suriyeye küfredin, vatanı bölenlere, satanlara küfredin. satanistlere değil lan. memleketi satanlara.
hadi bakayım...
edit: aşırı derece hakaret filan içeriyormuş. hayat ne garip.
