sözlük yazarlarının itirafları diye bir bölüm var sözlükte malumunuz. insanlar iyi ya da kötü yaptıkları, hissettikleri veya bir anda kendilerini içerisinde buldukları durumları paylaşıyorlar rahatlamak adına. bizde bunları okuyarak "vay amk ne hayatlar var lan" falan demiyoruz. okuyoruz ve ders çıkarılacak şeyler varsa günlük yaşantımızda kullanmak adına kocaman beynimizin minicik bir bölümüne kaydediyoruz. yani ben öyle olduğunu zannediyordum en azından.
orada adam deney yapıp bu bundan sonra böyledir demiyor, birşeyi kanıtlama çabası içerisine girmiyor. ben bunu yaşadım diyor, içini döküyor sana. sende "al amınakoyim sana eksi!" dersen olur mu hiç?
diyelim ki dertleşirken arkadaşınız pişmanlığını anlatıyor size, siz "siktir git buradan çabuk!" mu diyorsunuz ona? oturup dinliyorsunuz kimi zaman sıkıntıdan içiniz bayılsada. insanların yaşadığı şeyleri eksileyerek bir yere varamazsınız. hani siz yargılayıcı toplumdan değildiniz? hani siz entellektüel, ileri görüşlü insanlardınız?
