yıkımdır. onca zamandır her gördüğünüzde yüreğiniz pır pır eder, her sesini duyduğunuzda eliniz ayağınıza dolanır ve her adı geçtiğinde yüzünüzde aptal bir gülümseme oluşur, sanki o sizin için doğmuştur, ve "ruh eşi" geyikleri bile inandırıcı gelmektedir. ama hayat hiç bu kadar toz pembe olmayabilir. ve bir gün her şey bambaşka bir hal alabilir.
artık başka biri vardır. el eledir onunla, göz gözedir. çaresizliğin en üst noktasıdır. eve kapanırsınız, içersiniz, günlerce, sabah akşam, hiç durmadan...
sonra yavaş yavaş kabullenirsiniz, artık gözyaşları yoktur, sadece içiniz acır, adını anmaktan kaçarsınız. ama acı bakidir.
hep sürecek, her gün olacaktır.
o mu ? o bir daha gelmeyecektir. aylarca, hatta yıllarca bekleseniz de gelmeyecektir. hayat onun için bambaşka bir şekil almıştır artık, siz ise hala ilk gün olduğunuz yerde, o çaresizlikte bekliyorsunuzdur, ve hep de bekleyeceksinizdir.
