öyle bir haldir ki; zorla güler, zorla konuşur.
sırf "bir şeyin mi var neden canın sıkkın" sorularını duymamak için arada bir katılmaya, normal davranmaya, kopmamış görünmeye çalışır.
peş peşe sigara içesi gelir, sadece tavana bakarak.
saatlerce kimsenin olmadığı boş sokaklarda yürümek ister.
konuşmamak ister, duymamak, görmemek.
hayatla ilgili hiç bir yükü almak istemez. ama aksine tüm yük omuzlarındaymış gibi gelir.
dik durmak istemez, salar iyice. ayaklarını sürüyerek yürür, elleri ceplerinde.
müzik dinlemek bile istemez. sessizlik ister.
