bursa gibiyim artık!
gülmeyi yıldırım da bıraktım... vefayı setbaşın da... altıparmak kadar yorgun, kamberler kadar yıkık, alemdar kadar atarlı, yeşil kadar vedalara alışık, heykel kadar kalabalık, gürsu kadar sıkıcı, kükürtlü kadar karışık, ataevler kadar değerliyim...
bursa gibiyim yani...
uzaktan bakinca ışıl ışıl ama aslında yorgun, bitkin, tükenmiş. ama hala ayakta...
