seni sevmek güzeldi be sevdiğim. her bakışının her mimiğinin anlamını hiç düşünmeden çözmek.. sonra beni sevişin. bazen bir anne gibi bazen en yakın dost sırdaş ve dudakların, o kalın dudakların. amma kînin de çok fenaydı onu yaşamak zulümdü işte. neyse güzel anlardan devam edelim. en çokta "ben"i özlüyorum biliyomusun kolyenin hafif kaydırıp ( siyah bi deri üzerinde sarı boncuklar) ordan öptükten sonra yüzüne bakmayı. ve hafif dişlek olan dişlerinle gülümseyip domuzcuk deyişini. keşke her şey eskisi gibi olsa. keşke amk keşke ama olmuyo. şimdi herkesi senin yerine koyaya çalışıyorum. hayatta "geronimoo" diyen birileri. ama biliyorum hiç kimse sen değil. başıma ne geldi biliyomusun. "biz"im gibi bir ilişkiden çıkmış birini sevmeye çalıştım . o da beni. en başta o da ben de eskilerin yerine komaya çalıştık bir birimizi. ama insan anlıyo ne sen o sun ne o sen. unutmadım seni unutamıycam amk. sikeyim böyle işi ya kendi yoluma bakayım siktirgit aklımdan gönlümden. attım diyorum yer yok artık, hatta kimi zaman yokluğunu hissetmiyo gibi de oluyorum ama öyle bi zaman geliyo ki işte o zaman bitiriyo beni. keşke.. keşke..
