asil duyguların insanıdır. hayatı yemiş bitirmiştir, bugün var yarın yokuz tadında düşünür. koprofiliyle zerre haşır neşir olmadığı gibi bokun doğasını ve doğaya dönme isteğini bilir. çıkardığı kakofonik resitali sallamaz. wc dışındaki hayatında skol tüketmesi muhtemeldir. bir anlamda kibar feyzo' daki borazan analojisine yakın durur. ''kim bilir kimler sıçtı daha önce, kapı kolunu peçeteyle tutayım, yahut hastalık bulaşmasın aman!'' gibi fikirlerini derhal zihninden kovar ve içindeki ölü köpeği bırakır. bipolar duygu durum bozukluklarına güler geçer. ayağına bir takunya geçirir, sırtına bi polar atar ve başlar fayansın ırzına geçmeye.
sonraki rahatlığı ile hayatta serbest salınırken ondan sonra çekinerek içeri giren bizler ise ''bunu yapan insan olamaz!'' nidaları çekeriz...
