anadolunun bir çorak tepesindeki yanlız bir ağaçtı o. koparıp attılar onu o tepeden vatanından. çünkü nazım o yanık tepenin savunucusuydu o tepeyi mahvetmek ele geçirmek isteyen çakallara dallarıya yapraklarıyla kökleriyle karşı durdu. ve çakallar söktüler onu bir göle atıverdiler ve o gölde eridi bitti ve öldü derdinden. ve hasret gitti o tepeye. hasret gitti memleketine vatanına hasret gitti hasret götürdüler onu.
