özellikle dini meselelerde insanların sergileme ahlakını gösteremediği tavırdır.
namaz kılmaz bin takla atar, mazeret bulur. oruç tutmaz hastadır, lakin manita yapmaya gidelim deseniz bütün mevsimlerde rambodur.
otur iki dk dini sohbet edelim deseniz, acilen gitmesi gerekir. karı-kız muhabbetine gelince susmak bilmez.
siyaset konuşalım,tartışalım deseniz, 'ya ben siyaset konuşmayı pek sevmiyorum' derken, sizin 'koyun geldin koyun gidecen' diye içinizden hayıflanmanıza sebep olur.
nereye bu gidiş deseniz, dünyaya bir daha mı geleceğiz oğlum der. madem bir kere geleceksin, o da neden allah için olmasın? dersiniz ama ne sözün tesiri vardır, ne de susmanın manası.
iki öğüt verirsiniz, bir şeyler dank eder. bir bakmışınız, ertesi gün aynı tas aynı hamam.
aga diye başlar söze, bırak bu işleri; din min, çok fazla takılıyorsunuz. ağzını açıp iki laf etmeden, başlar gülmeye, ben ise ağlarken haline.
mevzu dünya iken, konuşacak çok şeyi vardır. ama bir ölüm lafı duydu mu, buz...
yatırım yapmamıştır çünkü, ölüme ilişkin. koyundan ne beklersin. meler durur.
işine gelmez bir şey, bir de diyebilse.
onu der, bunu der, bir şeyler der demesine de, olay budur, ama ben yapamıyorum kardaş diyemez. yapmaz, ama yapamazdır kendince.
anlatsan anlamaz, konuşsan dinlemez. vay haline...
