Tüm toplumlarda korkulasıdır yabancılarç Bizden olmayana endişe ile yaklaşırız sanki başka bir türün temsilcileriymişcesine. Bizden olmayandan korkarak kaçarız, dil, din, kan, bayrak ya da birşeyerle bağlanan insanlar arasına girmişse başka kanlar tedirgin olur, nasıl davranacağımızı bilemeyiz, kaçarız. işte bundandır Avrupa'nın Rönesans, Reform ve Aydınlanma ile ruhlarını özgürleştirmiş ve birey olmayı öğrenmiş insanlarının Türklere karşı tedirginliği. Onlar için Türk, Azeri, Rus farketmez, Avrupalı olmayan o topraklarda yabancılaştırılır, Avrupalı olmayandan kaçınılır. Avrupa, bilinçsel kökenini Hıristiyanlık ve Antik Roma'dan alan yapısıyla, ötekilerden ayrılmıştır ve Türkler her ne kadar Avrupalı olma çabası verseler de ötekilerdir Onlar için. 1961'de Avrupa'da ucuz işçi ihtiyacını karşılamak, kapitalizmin üretim faaliyetlerinin yürütülmesine yardımcı olmak amacıyla gariban Türkler göçmüştür Avrupa'ya, ellerinde bavulları, ayaklarında terlikleri, yüreklerinde ümitleriyle. O Türkler birden kolonileşmiş, birleşmiş, çoğaldıkça korkulur olmuştur. Son dönemlerde artan yabancı düşmanlığıyla birlikte de artmıştır Türk düşmanlığı. Öok olandan, güçlü görünenden, vatan içinde bir başka vatan kurandan korkulur. Belki de Türkten, artan yabancı düşmanlığı ile korkulmuştur. Türk, her ne kadar Avrupalılaşmaya çabalasa da başta nüfus çoğunlu Müslüman olduğundan 'farklı' olandır.
Tüm ıinsanlığın tüm insanlıkça sevilmediği sürece, ırk, din, dil farklılığı insanı insandan ayıran bir unsurmuş gibi görüldükçe rkçılık dünyanın heryerinde olagelecektir ve Avrupa da Türk'ü sevmeyecektir.
