genellikle öğrenci evlerinin vazgeçilmez kabusudur. ev sahibi eve kontrole geleceğini söylemişse ne alâ. söylemediyse yandığının resmidir öğrenci için.
+ev sahibinin haber verdiği durumlarda panik yapmaya gerek yoktur. ev derlenir toparlanır ve ilk günkünden daha temiz hale getirilerek ev sahibine gerekli gösteri yapılır. zaten ev sahibi eve geldiğinde herkes cici tavırlarla gülümseyip, sanki gün boyu ders çalışıyormuş gibi masa başında oturmaya yeltenir.
+ev sahibi haber vermediği zaman ise facia evdeki dilbaz kişiler sayesinde atlatılabilir. evin sahip olduğu iğrenç ve berbat görüntü el yordamıyla battaniye gibi eşyalarla örtülüp, ev sahibinin kapı önünde oyalanması sağlanabilir.
bir vakit ben de yaşamıştım ani ev kontrolü travmasını. ev sahibi annesiyle birlikte eve baskına gelmiş. saat akşam 23.00 suları. annesiyle gelişi de ayrı bir ilginçlik tabii. hem ev sahibi hem yaşlı kadının dır dırı hiç çekilmez. ben iç odada uyumaya hazırlanıyorum. birden gargamel sesine benzer bir ses duydum ki o da ne? ev sahibinin anası bizi evden çıkarmaya gelmiş. "ee teyzeciğim sebep ne?" diyoruz. "yeni müşteri buldum yarın taşınacak" içimizden "teyze allah belanı versin" deriz ancak idare-i maslahat uygulamak gerekir şu ortamda. zaten istenmediğimiz yerde durmak da biz türk delikanlılarına yakışmazdı. vesselam, ani bir gece baskını sonucu o evden ayrılmak durumunda kaldık. lanet olsun parasızlığa...
