sürekli birşeyler bekliyorum ve beklediklerim olmayınca deliye dönüyorum. sonra o bişeyleri yapacak insanlar özür dileyince veyahut açıklamalarda bulununca, sanki çok önemsiz bir meseleymiş, o bekleyen ben değilmişim gibi davranıyorum. deliye dönmeyi bırak ısrarla sükunetli bir tavırla dinliyorum onları. yoruluyorum sözlük.
