başlı başına iyilikten maraz doğar atasözünü akıllara getiren bir hadisedir.
kendi evinde bir yabancı olursun. dağdan gelen bir yavşağın seni bağından kovması ister istemez insana acı veren yıkan bir duygudur ve acı bir tebessüm peydah olur yüzünde sonra vay beee dersin.
o evi kendi ellerinizle dayayıp döşemiş mutfakta bulunan patates soyacağına kadar sen ve arkadaşın almışsındır ve şu an o eve ait değilsin hissine kapılman için sana elllerinden gelen her şeyi yapmaktadırlar.
tavsiye nacizane fikrim kısasa kısas yapman. dünya sikine minare götüne tavırları sergilemen. ev yansa bile sen daha iyi tutuşması için biraz daha benzin dökeceksin.
