yaninda kendim olabildigim, gozlerine bakinca huzuru bulabildigim, elini tuttugumda kendi kucuk dunyamiza girip insanlari umursamadan yasayabildigim sevgilim. seninle olmak daha once basima gelen seylerden cok farkli. hayatimda oldugun su son birkac ayda icimde oldugunu benim bile bilmedigim duygulari ortaya cikardin. ne kadar kendimi birakmayacagim ve bir daha asik olmayacagim dediysem de hayatima pat diye girdin ve kendimi korumak adina kurdugum butun engelleri yiktin, gectin. bu is nereye kadar gidecek, birbirimizi daha ne kadar sevecegiz bilemesem de; keske hersey seninle baslangictaki gibi kolay, basit ve net olsa, hic yanimdan gitmesen, bir omur gecirsek birlikte. huzun dolu gozlerine asik oldugum ilk gunden beri seninle gecirdigim her dakika gercekten yasadigimi hissettim. gecmiste yasadiklarimiz ne olursa olsun, simdi ve gelecek bizim elimizde.
seninle olmak cok guzel be.
bu kadar sey yazdiktan sonra,
"görmeyelden yüzünü ben ki nigarım, sensedim...
ah u zar ile geçer bu rüzgarım, sensedim..."
(hümami, 15.yy)
not. bunu okumayacak olsan da, ben de en az senin kadar ezigim.
