yine her sabah geç kalıyorum işe, yine defalarca erteliyorum alarmı, ama koşarak tuvalete gitmiyorum artık, her sabah yüzümü yıkıyorum, evden kahvaltı yapıp çıkıyorum, koşarak gitmiyorum durağa, artık koşarak gelmediğim gibi eve. bazen taksiye biniyorum ve taksicilere hep aynı yalanı söylüyorum hepsine ayrı ayrı hikaye uydurmuyorum. hep yalan söylüyorum artık etrafımda gerçek olan hiç birşey kalmadı. herşeyi yalan yaptım, herkesi yalan yaptım, hiç bir şeye bağlı değilim artık kaybettiğimde ne kaybettiğimi bile bilmeyeceğim belkide, beni sevenlerde yalanlarımı seviyor beni değil aslında. kimse beni gerçekten tanımıyor ve asla tanımayacak anne.
