yeri olmamalıdır. çocuğun ruhu üzerinde açtığı yara ömür boyu kapanmamaktadır. dayak karşısında ezilen çocuk, ilerleyen dönemde dayağı hakettiğini düşünmekte ve dayak yemeyi ve atmayı meşru görmektedir.
sürekli ezildiği için, psikolojik gelişimini tamamlayamamakta ve pısırık, korkak bir insana dönüşmektedir.
