hiç bir zaman kendini bir yere ait hissedememenin verdiği acayip boşluk. bazen iyi bazen kötü. her şehrin bir süresi var. bu şehir de doldurmaya başladı zamanını. az kaldı sanırım. umarım verdiğim sözler yarım kalmaz. kendimi ve sözlerimi tamamlar, öyle terk ederim burayı. çünkü-sanırım-artık bitmeye başladım. olduğum yerden sıkıldıkça aptallaşmaya başlıyorum. yeteri kadar aptalım zaten, fazla zorlamanın alemi yok.
sevgili şehir;
çok az zamanın kaldı bende. onu da ödeyim gideceğim.
