kırmızı ile mavinin tehlikeli dansı. tutku ile gerçeğin çekişmesi yahut umut ve şeytani olan ile (daha doğrusu reel olan ile) wenders ın hesaplaşması.
tüm film boyunca wenders ın filme yapaylık ve gerçeküstülük kazandırması için olduğunu düşündüren filtreler kullanması, o sonsuz maviye gitme isteği, daha da ötesi o sonsuz maviye ulaşmaya çalışırken kafasında kaynayan o ateş, o kırmızı şapka ile müthiş bir görsel anlatım.
bir yol filmi için görülebilecek en harika renklere sahip olması yanında imgelerin düzgün kullanımı, nastassja kinski den alışılmışın dışında bir başarı, ry cooder ın texas rüzgarı taşıyan slide guitarı, travis in cilaladığı ayakkabıların düzeni, alex in sadece sürüyorum dediği renkte kozmik bir şaka olan küçük chevy, lynchvari bir garip tatmin evi ile çok ince düşünülmüş bir senaryo.
epik amerika haritası üzerinde manen çöküşler ile asla aradığını bulamayacak bireylerin ayrıksı seçimleri üzerinde kurulmuş harika öyküsü ile alkışı hak eden mükemmel bir film. bir yol filmi, tekrar
tüm filmi iki renk yönetirken, mavi saflığa ve umuda, kırmızı gerçeklik ve çirkinliğe çağırırken, ilk kez alex ile jane buluştuğunda tüm film boyunca saklanan bir renk, biz mor u, karara varmayı beklerken, o yeşil doğar. i̇ki insanın ilk kez saflaşmasına ilk kez bir renk. ve uzaktan izleyen travis, o yeşilliğin içinden çıkıp tan vakti mavi ile kırmızının birleştiği ufka doğru sürer, büyük bir ihtimalle o adının konduğu boş araziye
