khalkedonlu bir seyyah edasıyla
tuttuğum günlüğün
deniz suyu yemiş sayfasından
sayfa yirmialtı.
ismail söyle şimdi
ilk yalan hangimizdi
gülmüştük, bir öğrenci timi.
üçümüzden bir istanbul efendisi
çıkar mı dersin, ismail.
kemiklerim kimin güvertesi
su yuttum belki.
yoğun karalardan çıktım,
sızlıyor keşiflerim.
burası bittiği yer mi
başladığı yer mi denizin
efendim?
olsun olsun...
buradan bir kaçış var mıdır sence?
bir balık ölüyse mi düşer tavaya?
her şeyimiz hayal mi sence
yoksa sade aşk mı varmış şu serde
şimdi sıra hangimizde ismail
çekinme söyle.
gemideki yalanlar suya düştü.
belki bir kara buluruz ismail,
çekinme söyle.
ismail bari rotayı söyle, huhu
sarhoş kıyılarda baktığın yıldızlara
daha yakındık sanki o zaman.
o zaman bir harita
olsun yüreğine ismail.
genç kızlar misali taşlara bakmışız
minareler, yıldızlar, atlar suya düşmüş
burası bittiği yer mi
başladığı yer mi denizin
efendim?
olsun...
buradan bir kaçış var mıdır sence
bir balık ölüyse mi düşer tavaya?
her şeyimiz hayal mi sence
yoksa sade aşk mı varmış şu serde
şimdi sıra hangimizde ismail
çekinme söyle.
gemideki yalanlar suya düştü.
belki bir kara buluruz ismail,
çekinme söyle.
ismail bari rotayı söyle, huhu
