benimdir. yıllar önce herkes ter ter terlerken yanımdaki kapalı olan camı açmaya çalışıp açamayıp, sonra güç almak için ayağa kalkıp yine açamayıp, bu rezillik yetmezmiş gibi bir de tek elimle bir yere tutunup, güç alıp tekrar deneyip yine açamayıp başımı öne eğerek yerime oturmuştum. sonra yavşak bi arkadaş aynen şunu demişti:
- abi çivi çakmışlar açılmaz o.
beni görüp de bunu söylemeyi bekleyen o arkadaşa sonra ne olduğunu sormayın*
